Pertama, berdasarkan teorinya, perkahwinan secara tidak langsung berkemungkinan memberi perlindungan terhadap kesihatan. Sebagai contoh, pasangan yang berkahwin mempunyai kelebihan daripada aspek perkongsian sumber ekonomi, sokongan sosial dan psikologi. Selain itu, mereka juga mendapat dorongan dan galakan antara satu sama lain untuk meneruskan amalan gaya hidup yang sihat.
Kedua, mereka yang mempunyai tahap kesihatan yang baik atau sihat akan berkahwin dan kekal dalam perkahwinan tersebut. Sebaliknya mereka yang `kurang sihat” tidak berkahwin atau lebih cenderung berpisah, bercerai, menduda atau menjanda. Secara keseluruhan, kaitan antara status perkahwinan dan status kesihatan wujud tanpa mengira status sosioekonomi, etnik, tahap pendidikan dan kemiskinan di mana saja mereka dilahirkan.
Tahap kesihatan golongan duda dan janda dikategorikan paling teruk. Secara umum, orang dewasa yang berkahwin paling sedikit mengalami masalah kesihatan. Selain itu, mereka paling kurang terbabit dalam tingkah laku yang berisiko kecuali pertambahan berat badan.
Di samping tahap kesihatan yang jauh lebih baik, kajian itu juga mendapati mereka yang berkahwin kurang mengalami beberapa masalah kesihatan.
Antaranya, kurang mengalami sakit belakang bahagian bawah, kurang sakit kepala dan tekanan p sikologi kecuali masalah berat badan. Berita baiknya, mereka juga kurang minum minuman keras, merokok dan aktif secara fizikal berbanding orang lain.
70 Peratus Suami Obes
Apa yang membimbangkan, buat masa ini, lebih daripada separuh orang dewasa tergolong dalam kumpulan yang obes. Kira-kira 70 peratus para suami termasuk dalam kategori obes berbanding 65 peratus lelaki yang lain.
Bagaimanapun, hari ini, semakin ramai yang berkahwin lewat dan memilih bersekedudukan dengan pasangan. Berbeza dengan mereka yang berkahwin, golongan yang tinggal serumah tanpa ikatan pernikahan memberi implikasi negatif pada kesihatan.
p/s: oo..byk info tu so lepas ne ramai la yg nk kawen cepat2 untuk elakkan boyot..hehe
No comments:
Post a Comment